یه جا میگیم که «این که زاده آسیایی و میگن جبر جغرافیایی» و یه جا دیگه میگیم «آی شقایق ما جماعت دردمون از خودمونه» و در نهایت «همش دلم میگیره، همش تنم اسیره» و می‌دونیم که «چاره حتماً جز اینه که ناله شبگیر کنیم»؛ چه وضعیه آخه؟
جواباتون رو بفرستین به جام جم - میدان آرژانتین - خیابان الوند[!] بلکه فرجی بشه
