مشاهدات حاکی از اینه که اینکه زندگی در لحظه مهمه یا لذت در آینده خیلی پیچیده‌تر از چیزیه که به نظر می‌رسه. در نگاه اول شاید بدیهی باشه که هیچ آدم عاقلی نقد رو به نسیه نمی‌فروشه! ولی اگه سختی امروز باعث لذت بیشتر آنی در آینده شه تکلیف چیه؟
پانوشت‌ها
؛- وقتی آدم آینده رو امروز می‌بینه و گذشته رو بررسی می‌کنه ممکنه حصرت حسرت تصمیم دیگه‌ای در گذشته رو بخوره ولی اینکه در گذشته تصمیم دیگه رو می‌گرفت بدیهی به نظر نمی‌رسه
؛- شاید مرور اینکه اگه به گذشته برمی‌گشتیم دوباره همون تصمیمی رو می‌گرفتیم که گرفته بودیم، بین اولین چیزایی باشه که باید تو تصمیم امروز (گذشته‌ی فردا) لحاظ کنیم
؛- البته اینکه چقدر امروز رو فدای فردا کنیم که اگه فردایی در کار نبود زیادی تو پاچمون نره هم برای خودش بحثی است
؛- آخرش که چی؟
