هر چه پیش آید خوش آید!؛
پارسال این موقع تقریباً مطمئن بودم که نمی‌خوام از کانادا برم و تصمیمم بر این بود که مایکروسافت رو بپیچونم ولی با گیر بچه‌ها (محسن و شاهین) آخر اومدم مصاحبه و حالا تقریباً ۸ ساعت دیگه باید سر کار باشم.
پ.ن.۱: چی فکر می‌کردم چی شد!
پ.ن.۲: چه میشود ما را؟
دعوا
بچه که بودم همیشه فکر می‌کردم هر دعوایی رو میشه با یه معذرت‌خواهی درست کرد و همه‌ی مشکل دنیا اینه که آدم گنده‌ها حاضر نیستن غرورشون رو زیر پا بذارن ولی خوب بچگیست و نادانی!؛
پ.ن.۱: همیشه از قهر متنفر بودم چون فرصت حرف زدن از آدم گرفته میشه
پ.ن.۲: گوش بدهکار از بزرگترین نعمت‌های دنیاست
بز اخفش
؛
- می‌تونی نقش بز اخفش رو بازی کنی؟
- بله! [چه خوب]
پ.ن.۱: توجه کنین که گفته میشه بز نه گوسفند!
پ.ن.۲: توجه کنین که ادبیات فارسی می‌باشد!
پ.ن.۳: توجه کنین که گوسفند اخفش قبول نیست!
پ.ن.۴: توجه کنین که بز هم قبول نیست! [ولی چه میشه کرد آخه؟]؛
زندگی سخته
فکر کنم کم‌کم دارم می‌فهمم که چرا سالخوردگانی که موهاشون رو تو آسیاب سفید نکردن مستحق احترام هستن!
پ.ن.۱: منظورم از سالخورده نسبی و نه صرفاً افراد مسن بود.
پ.ن.۲: بی‌خود نیست که همه اصرار دارن که موهاشون رو تو آسیاب سفید نکردن!؛
جمله‌سازی
نه اینکه بخوام کم کاری کنم ها، نه! ولی الان یه چند وقتی هست که میخوام درباره مجموعه مفاهیم زیر یه چیزی بنویسم ولی یا نمی‌تونم یا یه چیزی می‌نویسم و خیلی داغون میشه پستش نمی‌کنم. حالا خودتون می‌دونین و این مفاهیم!
- هدف از زندگی
- زندگی با کسانی که دوستشون داریم
- نکات مهم در زندگی
پ.ن.۱: اگه اینا نشانه‌ی دیوانگی نیست پس چیست؟
پ.ن.۲: عریضه (یا شاید این)؛
اعتراض
بدین وسیله اعتراض خود را به تأثیر آموزه‌های فرهنگی [یا دینی] و همچنین عقل در تصمیم‌گیری‌های بشری اعلام می‌دارم!
پ.ن.۱: اینا الان سه تا اعتراض در قالب یک اعتراض بود.
پ.ن.۲: وضع فرهنگ و دین که معلومه ولی من به عقل هم معترضم. چه وضعیه؟
پ.ن.۳: بنده شاکی و معترضم!؛
ک.و.نِ گشاد مایه نشاط
با سلام، آپاچ هستم. یک ک.و.ن گشاد!
پ.ن.۱: اینقدر (۲ سال) فس فس کردم و مدارکم رو واسه اقامت کانادا نفرستادم که این هفته که میخواستم بفرستم قانون عوض شد و حالا نمی‌تونم بفرستم دیگه!
پ.ن.۲: اینو اینجا نوشتم که اگه فردای روز من رو بردن سربازی درس عبرتی بشه واسه دیگران.
پ.ن.۳: بلکه این قضیه باعث شه برم سر کار.
پ.ن.۴: ای ملت قهرمان! از من به شما نصیحت که اگه [مقیم نیستین و] واقعاً واقعاً واقعاً نمی‌خواین دکترا بخونین، با این قوانین جدید دیگه نخونین!
پ.ن.۵: عریضه
سوپاپ اطمینان
وظیفه‌ی سوپاپ اطمینان جلوگیری از ترکیدن است. ولی وقتی سوپاپ کار نمیکنه خطر ترکیدن هر لحظه بیشتر میشه و در صورت ترکیدن عواقب آن هم به مراتب بیشتر.
دوچرخه‌ام رو هم دزد برد و من مثل همیشه اعصاب ندارم.
پ.ن.۱: مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه!
پ.ن.۲: عریضه
وسوسه
کافیه به آدم بگن یه کاری رو نکن، همه‌ی فکر و ذکر آدم میشه انجام اون کار
پ.ن.۱: فردا میخوام برم آزمایش ناشتا و همین یه ربع پیش شام خوردم ولی از گشنگی دارم می‌میرم.
پ.ن.۲: این بیسکویت‌های لامصب هم که نشستن اون گوشه هی دلبری میکنن.
پ.ن.۳: لعنت به حرص و آز و طمع و پدر و مادر و هفت جد و آبادشون!؛
شادمانی
خیلی خوبه، فقط اگه وقتشو بیشتر کنین خیلی بهتره!
پ.ن.۱: فکر کنم لحظه شاد توی زندگیم کم نداشتم ولی اگه این لحظه‌ها طولانی‌تر بودن خیلی بهتر بود.
پ.ن.۲: هی میخوام راجع به هدف از زندگی و انگیزه زیستن و لذت‌بخش زیستن بنویسم نمیشه. بلد نیستم خوب بابا!؛
اووووووی!!؛
هر موقع چیز تندی میخورید، بدانید و آگاه باشید که دفع کردنی هم در پیش است!
پ.ن.۱: میسوزونه آقا، میسوزونه!
پ.ن.۲: بدم میسوزونه...!؛
چرا؟
چرا نمیشه رفت خارج فوق لیسانس خوند و برگشت ایران؟
چرا نخوندن دکترا ترک تحصیل محسوب میشه؟
چرا اگه دکترا بگیری بدون تابعیت کشوری که توش درس خوندی و برگردی ایران پشت سرت حرف میزنن؟
چرا ملت اینقدر کار مزخرف انجام میدن فقط واسه اینکه یه مدرک بگیرن؟
چرا مدرک مهمه نه معلومات؟
چرا ملت اینقدر به هم فخر میفروشن؟
چرا زنا از مردا خواستگاری نمیکنن؟
چرا روز زن داریم و روز مرد نداریم؟
چرا همه میگن کار خسته کننده‌اس؟
چرا یا دانشمندی یا خیلی خری؟
چرا همه همه چیز رو میدونن؟
چرا ملت لجبازن؟
چرا تنبلی دلچسبه؟
چرا بد جنس بودن زرنگیه؟
چرا دودوزه بازی سیاسته؟
چرا خدا بزرگه؟
چرا عقل بشر اینقدر کوچیکه؟
چرا عشق دروغه؟
چرا خوبی کردن اگه تو بوق و کرنا نشه کار عبثیه؟
چرا اگه راست بگی همه میگن خوب این که دروغ بود؟
چرا اگه دروغ بگی همه میگن راست میگه خوب؟
چرا تو هر زمونه‌ای ملت میگن بد دوره زمونه‌ای شده؟
چرا آدم باید حوصله‌اش سر بره؟
چرا اینقدر زمان زود میگذره؟
چرا چراها تمومی نداره؟
چرا من اینقدر غر میزنم؟
چرا تا تهش رو خوندی؟
بلوغ
بعضیا میگن آدم به بلوغ نمیرسه تا خودش نخواد و گفته‌هایی نظیر کف کردن شاش [در مورد پسرها*] یا رسیدن به ۹ سالگی واسه بعضیا و ۱۵ سالگی واسه بعضیای دیگه و به روایاتی ۱۸ و یا حتی ۲۱ سالگی در بعضی موارد بامبول‌هایی هستن که آدم‌های گنده‌ای که به بلوغ نرسیدن در آوردن.
* اصطلاحش در مورد دخترا رو نمیدونم!
پ.ن.۱: همش میگن چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید ولی هیچ وقت نمیگن چشم‌ها را باید باز کرد و به زندگی نگریست.
-- پانوشت‌های (یکی از یکی) بی‌ربط(تر)
پ.ن.۲: میگن در دروازه رو میشه بست ولی در دهن مردم رو نه.
پ.ن.۳: میگن ز تعارف کم کن و بر مبلغ افزا.
پ.ن.۴: میگن اگه لالایی بلدی چرا خودت خوابت نمی‌بره؟
پ.ن.۵: میگن توشه آخرت تقواست ولی اگر موجودی ساعی هستید عمل صالح هم توصیه میشود
مشاهدات
؛
- در کف بودن حرام است.
- در ابهام زیستن مکروه است.*
- منتظر سیگنال بودن گناه است.
- رُک، راستگو و محترم بودن از واجبات است.
- غیبت از گناهان کبیره است.
* زندگی کوتاهتر از آن است که موجودی مبهم باشید و با ابهامات دست و پنجه نرم کنید.
پ.ن.۱: «گر خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد / خواهان کسی باش که خواهان تو باشد» از نصایح فردی می‌باشد و لزوماً در مقیاس اجتماعی کاربرد ندارد و در بهترین حالت ممکن است به چند مهری منجر شود.
پ.ن.۲: بحث فلسفی و آوردن دویی که سه نباشه میطلبه!
پ.ن.۳: عریضه رو هر چی گشتم پیداش نکردم و وای به روزی که عریضه خالی بمونه!
پ.ن. ۳.۱: همیشه از عرایضتون یه نسخه در جایی محفوظ داشته باشین چون حادثه هیچگاه خبر نمیکنه!؛
