new year resolutions

I always kinda[!] have five-year resolutions in my life, but they never worked out as they supposed to or were forgotten after five years. So I'm gonna try year long resolutions too!

1. Acknowledge the reality.
2. Be less sarcastic.
3. Stop complaining and see what can be done [acknowledging the reality].
4. Be a book reader instead of a book keeper.
5. Get an individual hobby that needs no companion.
6. Spend more time doing sth useful and waste less time fooling around.

PS1: Acknowledging the fact that I consider Nowruz as a sad day has worked well so far. At least it took off the pressure and lowered my expectations.
PS2: How the resolutions should be achieved will be addressed in No. 3.
  PS2.1: There is a loop breaking condition hidden in the resolutions.
PS3: Even governments can't handle five-year resolutions. I don't know what I was thinking!

Nowruz (nōˈrüz)

Damn it! Nowruz is coming with all of its sadness like previous years and I can do nothing except making a fool of myself and pretending that I don't notice.

PS1: I'm sick of trying to change the world and how it stays the same and nobody cares except in words!
PS2: Nowruz is the most joyful, fun, happy, and blahblahblah day on the Persian calendar.
PS3: I'm just a single data point who happens to complain a lot because of his trajectory.

Get a life!

Whenever you complain about your life, people tell you to get a life but no one tells you which, where, how, so on and so forth. Maybe some intuition is needed for getting a life.*

Conjecture: Only people who know how to get a life will get another life.

* Forgetting a life also needs intuition. (Isn't it beautiful to play with words?)

PS1: Please enjoy your life while you are alive!
PS2: Petition

چرا؟

چرا نمیشه رفت خارج فوق لیسانس خوند و برگشت ایران؟
چرا نخوندن دکترا ترک تحصیل محسوب میشه؟
چرا اگه دکترا بگیری بدون تابعیت کشوری که توش درس خوندی و برگردی ایران پشت سرت حرف میزنن؟
چرا ملت اینقدر کار مزخرف انجام میدن فقط واسه اینکه یه مدرک بگیرن؟
چرا مدرک مهمه نه معلومات؟
چرا ملت اینقدر به هم فخر میفروشن؟
چرا زنا از مردا خواستگاری نمیکنن؟
چرا روز زن داریم و روز مرد نداریم؟
چرا همه میگن کار خسته کننده‌اس؟
چرا یا دانشمندی یا خیلی خری؟
چرا همه همه چیز رو میدونن؟
چرا ملت لجبازن؟
چرا تنبلی دلچسبه؟
چرا بد جنس بودن زرنگیه؟
چرا دودوزه بازی سیاسته؟
چرا خدا بزرگه؟
چرا عقل بشر اینقدر کوچیکه؟
چرا عشق دروغه؟
چرا خوبی کردن اگه تو بوق و کرنا نشه کار عبثیه؟
چرا اگه راست بگی همه میگن خوب این که دروغ بود؟
چرا اگه دروغ بگی همه میگن راست میگه خوب؟
چرا تو هر زمونه‌ای ملت میگن بد دوره زمونه‌ای شده؟
چرا آدم باید حوصله‌اش سر بره؟
چرا اینقدر زمان زود میگذره؟
چرا چراها تمومی نداره؟
چرا من اینقدر غر میزنم؟
چرا تا تهش رو خوندی؟

بلوغ

بعضیا میگن آدم به بلوغ نمیرسه تا خودش نخواد و گفته‌هایی نظیر کف کردن شاش [در مورد پسرها*] یا رسیدن به ۹ سالگی واسه بعضیا و ۱۵ سالگی واسه بعضیای دیگه و به روایاتی ۱۸ و یا حتی ۲۱ سالگی در بعضی موارد بامبول‌هایی هستن که آدم‌های گنده‌ای که به بلوغ نرسیدن در آوردن.

* اصطلاحش در مورد دخترا رو نمیدونم!

پ.ن.۱: همش میگن چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید ولی هیچ وقت نمیگن چشم‌ها را باید باز کرد و به زندگی نگریست.

-- پانوشت‌های (یکی از یکی) بی‌ربط(تر)

پ.ن.۲: میگن در دروازه رو میشه بست ولی در دهن مردم رو نه.
پ.ن.۳: میگن ز تعارف کم کن و بر مبلغ افزا.
پ.ن.۴: میگن اگه لالایی بلدی چرا خودت خوابت نمی‌بره؟
پ.ن.۵: میگن توشه آخرت تقواست ولی اگر موجودی ساعی هستید عمل صالح هم توصیه میشود