حکیمی را پرسیدند: چندین درخت نامر که خدای عزوج آفریده است و برومند هیچ یکی را آزاد نخوانند مگر سرو را که ثمره ای ندارد گوئی در این چه حکمت است؟ گفت: هر یکی را دخلی معین است به وقتی معلوم گاهی به وجود آن تازه اند و گاهی به عدم آن پژمرده و سرو را هیچ از این نیست و همه وقتی خوش است و این است صفت آزادگان.
--گلستان سعدی
پ.ن: انتقالی از ۳۶۰
No comments:
Post a Comment