سررسید

یک سال از اولین خطخطیم تو چرکنویس بلاگ [اِ]سْپاتم گذشت، لکن این نیز بگذرد!
تصمیمم این بود که اینجا بیشتر فریادهای کُهَن* بکشم، که فکر نمیکنم خیلی موفق بوده باشم! یادم میاد یه استاد داشتیم که میگفت برنامه ریزی میکنیم که به برنامه عمل نکنیم؛ ولی حداقل اینجوری میدونیم که از برنامه عقبیم! (در مقایسه با حالتی که اصلاً برنامه ریزی در کار نباشه).

--
* فریادی که در کشیدن آن از ادبیات کهن پارسی** استفاده شود. این فریاد معمولاً متمایل به موضوعات اجتماعی و در لفافه و گنگ کشیده میشود.

** منظور از کهن «فلانی را گفت» و کاربرد فعلهایی با ریشه پارسی مانند «استن» میباشد. در این کهن «سلام» عربی است.

پ.ن.۱: دوست داشتن کشیدن فریاد کهن نه به دلیل اشاره به ۱۰۰ درصد زدن ادبیات در کنکور (:دی) بلکه به دلیل احساس کمبود در رابطه با ادبیات کهن پارسی بود. با این حال کسی رو که هنوز طلبکار رو با ت مینویسد، به این حرفا نیومده!
پ.ن.۲: وجود هر گونه ناسیونالیسم رو در اون تصمیم شدیداً تکذیب میکنم!
پ.ن.۳: عریضه